Sessizlik kulakları tırmalıyor.
Gözler halı desenlerinde...
Akıllar kim bilir nerde?..
Yastık kenarları ya da kullanılmış; ıslak peçete artıkları,
Avuçlarda şuursuzca dolanıyor.
Herkesin göz rengi aynı,
Kırmızı...
Sessizlik sağır edecek kulakları...
Başlar önde, sessizce çığlık atıyor iç çekişler
Havada kavrulmuş helva kokusu...
Var mı gidenin ardında kalmak kadar zoru?
